بررسی اصابت گلوله منجر به فوت ارجاعی به سالن تشریح کهریزک پزشکی قانونی تهران از سال 1389 تا 1393

زمینه و هدف: با توجه به این که آمار پلیس آگاهی حاکی از آن است که قتل با سلاح گرم و به طور عام دسترسی به سلاح گرم در کشور بیش از پیش شده است، بررسی اصابت گلوله منجر به فوت می­تواند اطلاعات مهم و ارزشمندی در مورد تغییر الگوهای استفاده از سلاح گرم، گروه­ های سنی و جنسی درگیر را در اختیار بگذارد از این رو هدف تحقیق حاضر بررسی اصابت گلوله منجر به فوت سالن تشریح کهریزک پزشکی قانونی تهران از سال 1389 تا 1393 می­باشد. روش کار: مطالعه حاضر به لحاظ اهداف، کاربردی، از نظر نحوه جمع آوری داده­ ها، سرشماری و به لحاظ شیوه تجزیه و تحلیل، به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد و 220 مورد مرگ در اثر اصابت گلوله در سالن تشریح پزشکی قانونی طی یک دوره پنج ساله بررسی شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ­های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 18 و آزمون کای اسکوئر انجام شد. یافته‌ها: 95.9 درصد اجساد نمونه مرد و 4.1 درصد نیز زن بوده اند. میانگین سنی متوفیان 31.5 سال بود. در 41.4 درصد موارد آسیب دیدگی بر اثر اصابت گلوله، ارگان آسیب دیده مغز بوده است و در 47.3 درصد موارد محل اصابت گلوله سر گزارش شده است. 23.3 درصد موارد فوت بر اثر اصابت گلوله، خودکشی و 31.1 درصد دیگرکشی،20.1 درصد موارد فوت به صورت اتفاقی و 25.6 درصد در اثر درگیری با پلیس بود. در 60.5 درصد موارد، شلیک با استفاده از اسلحه کمری انجام شده است. 47.1 درصد خودکشی ها در منزل، 41.3 درصد دیگر کشی ­ها در خیابان، 48.8 درصد اصابت اتفاقی گلوله در اردوگاه­ های نظامی و 90.6 درصد فوت ناشی از اصابت گلوله در درگیری با  پلیس در خیابان رخ داده است. نتیجه‌گیری:نتایج مطالعه حاضر بر وجود رابطه بین در دسترس بودن اسلحه و نرخ خودکشی تاکید می­نماید علاوه بر آن، بسیاری از موارد اصابت گلوله منجر به فوت به صورت اتفاقی در اردوگاه­ های نظامی و توسط سربازان رخ می­دهد که با انجام مداخلات،  قابل پیشگیری است.